یادداشت های یک بیمار...
"فکرشو بکنید اگه بفهمید که یک ماه بیشتر زنده نیستید چیکار میکنید ؟! من بارها این سوال رو از خودم پرسیده بودم و جوابش هم این بود که خوب من زندگی معمولیمو ادامه میدم و البته یه کم هم حساب کتابا رو روشن میکنم و یه سری سفارش و از این جور کارا. اما وقتی پای واقعیت در میونه اوضاع کاملا متفاوته ،من که خودم آرومم ولی این اطرافیان هی دست و پا میزنن و خیلی ناراحتی میکنن و باعث میشن منم استرس پیدا کنم و البته یه فرق دیگه که با خیالات قبلی داره اینه که من همیشه خودمو تو وضعیت خوب تصور کرده بودم و نمیدونستم اینجوری زمینگیر میشم ولی حال تو این دم آخری اگه دوباره اوضاعم بهم نخوره بیشتر مینویسم تا بعدا که نوشته هامو خوندین هی افسوس بخورید که عجب گلی رو از دست دادیم و از همون حرفا که همه مون بلدیم بعد از مرگ همدیگه بزنیم .
یه سفارشی هم که به همهتون دارم اینکه قدر زندگیتونو بدونید زندگی قشنگه اینقدر با سختگیری خرابش نکنید و فقط هم به فکر خودتون و شادی خودتون باشید چون با اینکاره که میتونید دیگران رو شاد کنید."
پشتکار
میدونستم که ادم خوش شانسی هستم ولی وقتی با آشنایی من با وبلاگ و وبلاگنویسی سیستم بلاگ اسکای بهم ریخت اونوقت متوجه شدم که کارم خیلی درسته و حتما باید برای خودم اسفند دود کنم . با کلی زور و زحمت چند تا دوست پیدا کردم که اکثرا آدرسشونو عوض کردن و حالا روز از نو روزی از نو . نمیدونم من بی حوصله بتونم ادامه بدم یا نه ولیاز کار وبلاگ نویسی خوشم اومده و امیدورم جا نزنم .
یه استادی داشتم که می گفت شرط موفقیت سه چیزه:
استمرار در عمل ،حسن تدبیر و موافقت تقدیر یا به زبون خودمون :پشتکار ،عقل و شعور و شانس . من که از دوتای آخری بی بهره ام خوب باید سعی کنم اولی رو تقویت کنم خوب شاید اینجا محل خوبی برای تمرین باشه تا ببینیم...
من می نویسم تا شما نظر بدهید
می نویسم چون:
"استاد می گوید:
بنویس! چه یک نامه، خاطرات روزانه، یا یادداشتی موقع صحبت با تلفن ـ اما بنویس!
با نوشتن به خدا و دیگران نزدیکتر می شویم.
اگر می خواهی نقش خودت را در جهان بفهمی، بنویس. سعی کن روحت را در نوشته ات بگذاری، حتا اگر هیچ کس کارت را نمی خواند ـ یا بدتر، حتا اگر کسی چیزی را بخواند که نمی خواهی خوانده شود. همین نوشتن به ما کمک می کند افکارمان را تنظیم کنیم و پیرامونمان را واضح تر ببینیم. یک کاغذ و قلم معجزه می کند ـ درد را تسکین می دهد، رویا ها را تحقق می بخشد و امید های از دست رفته را باز می گرداند.
کلمه قدرت است."۱
و دلم میخواهد که شما نظر بدهید چون:
"متکلم را تا کسی عیب نگیرد سخنش صلاح نپذیرد "۲
۱- از مکتوب پائولو کوئیلیو
۲- از گلستان سعدی