فصلی در پی فصل
نمی دونم چرا من نمی تونم یه برنامه ریزی درست برای زندگی خودم بکنم اصلا انگار هر موقع من برنامه می ریزم همه دنیا جمع می شن تا اونو خراب کنن . قرار گذاشته بودم تا عید یک موضوع درسی رو تموم کنم ولی اگه به همین منوال پیش بره به هیچ جا نمی رسم ، یه روز کار شرکت می ریزه رو سرم ،یه روز برای کارای خونه باید برنامه رو تعطیل کنم ،یه روز برای بچه ها کارمو ول کنم و تا چشم به هم بزنم موقع امتحانه و من هنوز اندر خم یک کوچه ام نمی دونم چیکار کنم ،واقعا کلافه شدم...
"فصلی در پی فصلی دیگر
چه زیباست!
در هوای مطبوع احساس شعف می کنم
اما بادی می وزد. از جانب فردا
که مرا می خواند.
جز این چاره نیست که فصلی دیگر را پذیرا شوم. "
سفر به خیر
- "به کجا چنین شتابان !"
گون از نسیم پرسید.
- "دل من گرفته زینجا،
هوس سفر نداری
ز غبار این بیابان؟"
- همه آرزویم اما
چه کنم که بسته پایم..."
- به کجا چنین شتابان؟"
- "به هر آن کجا که باشدبه جز این سرا سرایم."
- سفرت به خیر! اما، تو و دوستی، خدا را
چو از این کویر وحشت به سلامت گذشتی،
به شکوفه ها به باران،
برسان سلام ما را."
(شفیعی کدکنی،در کوچه باغهای نشابور)
نگاه خدا
من این شعر فروغ رو خیلی دوست دارم چراشو هم از خود شعر می شه فهمید پس زیادی حرف نزنم بهتره :
بر روی ما نگاه خدا خنده می زند
هر چند ره به ساحل لطفش نبرده ایم
زیرا چو زاهدان سیه کار خرقه پوش
پنهان ز دیدگان خدا می نخورده ایم
پیشانی ار ز داغ گناهی سیه شود
بهتر ز داغ مهر نماز از سر ریا
نام خدا نبردن از آن به که زیر لب
بهر فریب خلق بگویی خدا خدا
ما را چه غم که شیخ شبی در میان جمع
بر روی ما ببست به شادی در بهشت
او می گشاید او که به لطف و صفای خویش
گویی که خاک طینت ما را ز غم سرشت
توفان طعنه خنده ما را ز لب نشست
کوهیم و در میانه دریا نشسته ایم
چون سینه جای گوهر یکتای راستی است
زینرو به موج حادثه تنها نشسته ایم
آن آتشی که در دل ما شعله می کشد
گر در میان دامن شیخ اوفتاده بود
دیگر به ما که سوخته ایم از شرار عشق
نام گناهکاره رسوا نداده بود
بگذار تا به طعنه بگویند مردمان
در گوش هم حکایت عشق مدام ما
«هرگز نمیرد آنکه دلش زنده شد به عشق
ثبت است بر جریده عالم دوام ما»